کمیته پژوهشی آموزش و پرورش بندر انزلی

علل‌ خشونت‌ و پرخاشگری‌ در کودکان‌ :

 ۱٫الگوپذیری‌ کودکان‌ از والدین‌

 ۲٫ کودکان‌ناکام‌ پرخاشگر می‌ شوند

۳٫ اضطراب‌و پرخاشگری‌

۴٫ پرخاشگری،نشانه‌ای‌ از تضادهای‌ درونی‌

۵٫ پرخاشگری‌و افسردگی‌

۶٫ پرخاشگری؛بیماری‌ها؛ مصرف‌ دارو

۷٫ خشونت‌و مدرسه‌

خصیصــــه های ذاتـــــــــی

مواقعی که فرد عصبانی می شود، میزان عصبانیت او را غالباًشخصیت او معین می کند. حالات فوق العاده حساس ، سرکش ، بی دقت، پرتحرک یا پرخاشگربودن می تواند بخش رشدیافته ای از یک شخصیت سالم و یا درنهایت یک مبارزه جو باشد. نکته مهم این است که با پی بردن بهضعف رفتاری فرزندتان می توانید پرخاشگری ها را به نقاط قوت تبدیل کنید.وقتی که کودک عصبی در مورد چیزهایی عصبانی می شود که دوست صبور او اصلاً به آنموارد توجهی ندارد ، در این صورت شما نیازبه زمان بیشتری دارید تا جایگزین هایی رابه جای عصبانیت به او بیاموزید

پرخاشگری وسیله ایرفتاری است در جهت رسیدن به هدفی؛پرخاشگری خصمانه رفتاری است در جهت آسیب رساندن به دیگران ،بیشتر پرخاشگری های بین کودکان کوچک از نوع وسیله ای» است.

این نوع پرخاشگری به خاطر متعلقات است.کودکان از یکدیگر اسباب بازی می قاپند، یکدیگر را هل می دهند تا به اسباببازی که می خواهند بازی کنند دست یابند. به ندرت اتفاق می افتد که کودکان بخواهندبه کسی آسیب برسانند یا از روی عصبانیت دست به پرخاشگری بزنند.

پرخاشگری را باید از جرئت ورزی متمایزدانست. جرئت ورزی، دفاع از حقوق یا متعلقات (مانند ممانعت کودک از این کهکسی به اسباب بازی اش دست بزند) یا بیان امیال و آرزوها را بر می گیرد.مردم معمولاًشخص با جرئت را پرخاشگر می دانند، در صورتی که کسی که از حق خود دفاع می کندبا جرئت است نه پرخاشگر.

پسرها پرخاشگرتر از دخترها هستند. اینتفاوت در غالب فرهنگ ها و تقریباً در همه سنین و نیز در غالب حیوانات دیدهمی شود. پسرهابیش از دخترها پرخاشگری بدنی و لفظی دارند. از سال دوم زندگی این تفاوتها آشکار می شود.

روان شناسانی که اعتقادات نظری متفاوتیدارند در مورد چگونگی تعریف پرخاشگری اساساً با هم توافق ندارند. موضوعاصلی این است که آیا باید پرخاشگری را براساس پیامدهای قابل دیدن آن تعریف کنیمیا براساس مقاصد شخصی که آن را نشان می دهد.

گروهی پرخاشگری را رفتاری می دانند که بهدیگران آسیب می رساند یا بالقوه می تواند آسیب برساند. پرخاشگری ممکن استبدنی باشد ( زدن – لگد زدن – گاززدن) یا لفظی ( فریاد زدن، رنجاندن) یا به صورت به حقوق دیگران ( چیزی را به زور گرفتن)، نقطه قوت این تعریف عینی بودن آن استبه رفتار قابل مشاهده اطلاق می شود. نقطه ضعف آن این است که شامل بسیاری از رفتارهاییاست که ممکن است به طور معمول پرخاشگری تلقی نشود.

توقفآموزش:

استراحت دو دقیقه ای کافی است. پس از آن معمولاکودکان بهتر و بیشتر آماده گوش کردن هستند.این فرصت کوتاه در درس و این که کودکانبدانند چه زمانی این فرصت شروع می شود به آن ها فرصت می دهد که سرعت گوش کردن خودرا پایین بیاورند و به این معنی است که بیشتر متمرکز می شوند.

عکس:

استفاده از عکس در کلاس موجب می شود کودکان قوانینرا یادآوری کنند و رفتارشان را تغییر دهند.

عقبنشینی از کلاس:

ایجاد فضایی برای بررسی گوش کردن با کودکان نیز ازموارد دیگر است که به آن ها کمک می کند مسئولیت بیشتری در مورد گوش کردن قبولکنند.

به طور مثال: چه مواردی مانع خوب گوش کردن و نگاهکردن ما می شوند؟

برای این که خوب گوش کنیم صندلی های خود را کجابگذاریم؟

اگر در کلاس باز شد چه کار کنیم؟(منبع:مجله پیوند؛شماره 464-465)

میزانسرو صدا درمدرسه: